قرارداد چند میلیارد دلاری یوروفایتر برای ترکیه، اروپا و ناتو چه معنایی دارد؟
ترکیه و بریتانیا با امضای قراردادی تاریخی به ارزش ۱۰.۷ میلیارد دلار برای خرید جتهای جنگنده تایفون، همکاری راهبردی خود را تعمیق بخشیدند. این توافق نه تنها توان دفاعی دومین ارتش بزرگ ناتو را تقویت میکند، بلکه در باریکترین شرایط ژئوپلیتیک منطقه، موازنه قوا در برابر رقبایی مانند اسرائیل و یونان را دگرگون خواهد ساخت. آنکارا با چشم انداز دستیابی به ناوگان ۱۲۰ فروندی از پیشرفتهترین جنگندهها، گام بلندی برای تبدیل شدن به بازیگری تعیینکننده در منظومه امنیتی غرب آسیا و دریای سیاه برداشته است.
اندیشکده زاویه: ترکیه و بریتانیا یک قرارداد چند میلیارد دلاری برای خرید جتهای جنگنده یوروفایتر تایفون امضا کردند و آنکارا اعلام کرد که به دنبال خرید هواپیماهای جنگی بیشتری از کشورهای خلیج فارس نیز هست.
این توافق، روابط متحدان ناتو را عمیقتر کرده و دفاع هوایی ترکیه را تقویت میکند، کشوری که به دنبال استفاده از این جتهای پیشرفته برای مقابله با رقبای منطقهای مانند اسرائیل است که امسال حملاتی را در سراسر خاورمیانه انجام داده است.
در همین حال، اروپا به طور فزایندهای به ترکیه، دومین ارتش بزرگ ناتو و صادرکننده اصلی پهپادهای مسلح، روی آورده است تا جناح شرقی خود را تقویت کند و به طور بالقوه از هرگونه نیروی تثبیتکننده پس از جنگ در اوکراین در آینده پشتیبانی کند.
اردوغان، رئیس جمهور ترکیه، قرارداد یوروفایتر را که در آنکارا و در جریان اولین سفر کییر استارمر، نخست وزیر بریتانیا، به ترکیه امضا شد، «نماد جدیدی از روابط استراتژیک بین ما به عنوان دو متحد نزدیک» خواند.
او از دیگر اعضای کنسرسیوم چهار کشوری سازنده این جتها یعنی آلمان، ایتالیا و اسپانیا تشکر کرد. این کنسرسیوم توسط شرکتهای BAE Systems، ایرباس و لئوناردو نمایندگی میشود. قرار است اردوغان در روزهای آینده میزبان فریدریش مرتس، صدراعظم آلمان، باشد.
استارمر این توافق را «لحظهای تاریخی» خواند و آن را «یک پیروزی برای کارگران بریتانیایی، یک پیروزی برای صنعت دفاعی ما و یک پیروزی برای امنیت ناتو» توصیف کرد.
معامله چه چیزهایی را پوشش میدهد؟
این توافق به ارزش ۸ میلیارد پوند (۱۰.۷ میلیارد دلار) است و شامل ۲۰ فروند جت یوروفایتر میشود که ترکیه از بریتانیا خریداری خواهد کرد.
وزارت دفاع بریتانیا اعلام کرد که این اولین سفارش جدید جنگندههای تایفون بریتانیا از سال ۲۰۱۷ و «بزرگترین معامله جتهای جنگنده در یک نسل» است.
لندن اعلام کرد که آنکارا اولین سری از تایفونها را در سال ۲۰۳۰ دریافت خواهد کرد. استارمر گفت که این قرارداد که مذاکرات آن در سال ۲۰۲۳ آغاز شد، گزینه فروش جتهای بیشتر در آینده را فراهم میکند.
به عنوان بخشی از سفر استارمر، سه فروند جنگنده یوروفایتر نیروی هوایی سلطنتی نیز وارد ترکیه شده بودند. هنوز مشخص نیست که آیا این جتها به ترکیه تحویل داده میشوند یا برای آموزش خلبانان ترکیهای مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
اردوغان گفت که پروژههای مشترک صنایع دفاعی میتوانند در ادامه انجام شوند.
ترکیه و بریتانیا در ماه ژوئیه یک قرارداد اولیه برای یوروفایترها امضا کردند. این قرارداد پس از آن امضا شد که گزارش شد آلمان تصمیم گرفته است مخالفت دیرینه خود با فروش این جتها به ترکیه را کنار بگذارد.
هفته گذشته، اردوغان به سه کشور حوزه خلیج فارس سفر کرد و مذاکراتی را در مورد خرید احتمالی جنگندههای تایفون دست دوم از قطر و عمان انجام داد.
یاشار گولر، وزیر دفاع ترکیه، اعلام کرد که این کشور علاوه بر خرید ۲۰ فروند تایفون جدید از بریتانیا، قصد دارد ۱۲ فروند جت دست دوم از قطر و ۱۲ فروند دیگر از عمان خریداری کند. گولر به خبرنگاران گفت که جتهای قطری احتمالاً اوایل سال آینده به ترکیه میرسند.
برای ترکیه چه معنایی دارد؟
با وجود اینکه ترکیه دومین ارتش بزرگ ناتو را در اختیار دارد، اما در گذشته اغلب با تحریمهای تسلیحاتی مواجه بوده است. این امر باعث شده است که این کشور در دو دهه گذشته به طور قابل توجهی قابلیتهای داخلی خود را افزایش داده و وابستگی خارجی را کاهش دهد.
امروزه، این کشور طیف گستردهای از وسایل نقلیه و انواع تسلیحات، از جمله پهپادها، موشکها و کشتیهای نیروی دریایی خود را در داخل کشور تولید میکند. همچنین در حال توسعه جت جنگنده نسل پنجم خود است. این جنگنده رادارگریز که KAAN نام دارد، قرار است جایگزین ناوگان فرسوده F-16 فرماندهی نیروی هوایی شود که قرار است از دهه 2030 به تدریج از رده خارج شود.
ترکیه که از گرمترین روابط خود با غرب در سالهای اخیر برخوردار است، به دنبال خرید یوروفایترها و همچنین احتمالاً اف-۳۵های ساخت آمریکا برای پشتیبانی از ناوگان هوایی خود بوده است. این کشور خرید تایفون و سایر جتهای پیشرفته را به عنوان یک راه حل موقت تا زمان عملیاتی شدن KAAN میبیند. این زمان تا سال 2028 پیشبینی میشود.
ترکیه همچنین به دنبال بازگشت به برنامه جنگندههای اف-۳۵ به رهبری آمریکا است. این کشور در سال ۲۰۱۹ از این برنامه کنار گذاشته شد و واشنگتن به دلیل خرید سامانههای دفاع موشکی اس-۴۰۰ ساخت روسیه، تحریمهایی را بر اساس قانون مقابله با دشمنان آمریکا از طریق تحریمها (CAATSA) اعمال کرد.
سال گذشته، ترکیه قراردادی ۷ میلیارد دلاری با واشنگتن برای خرید ۴۰ فروند اف-۱۶ منعقد کرد. اما طبق گزارشها، مذاکرات به دلیل نگرانیهای ترکیه در مورد قیمت و تمایل به خرید اف-۳۵ به تعویق افتاده است.
اردوغان در دیدار اخیر خود با دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در کاخ سفید، موضوع فروش جنگندههای اف-۳۵ را مطرح کرد.
آنکارا در حال بررسی طرحی است که میتوانست شامل «معافیت» رئیسجمهور ایالات متحده برای غلبه بر تحریمهای کاتسا باشد و راه را برای حل نهایی مسئله اس-400 و خرید اف-35 هموار کند. ترکیه و ایالات متحده علناً تمایل خود را برای غلبه بر این مشکل اعلام کردهاند و گفتهاند که متحدان اراده سیاسی برای انجام این کار را دارند.
آنکارا قصد دارد از روابط شخصی خوب دو رهبر و کمک اردوغان در امضای توافق آتشبس ترامپ در غزه برای دستیابی به توافق نهایی بهره ببرد.
مقامات ترکیه اعلام کردهاند که این کشور میخواهد در مجموع ۱۲۰ جت جنگنده (۴۰ یوروفایتر، ۴۰ اف-۱۶ ساخت آمریکا و ۴۰ اف-۳۵) را به عنوان یک ناوگان انتقالی پیش از ورود به خدمت KAAN خریداری کند.
روز دوشنبه، استارمر از تأسیسات صنایع هوافضای ترکیه (TAI) در آنکارا بازدید کرد و در آنجا توضیحاتی در مورد KAAN دریافت کرد.
مقامات گفتند حملات هوایی اسرائیل به همسایگان ترکیه، ایران و سوریه، و همچنین لبنان و قطر، در طول سال گذشته آنکارا را نگران کرده و آن را متقاعد کرده است که دفاع خود را تجدید کند.
اردوغان حملات بیامان اسرائیل به غزه و سایر نقاط خاورمیانه را به شدت مورد انتقاد قرار داده است.
استارمر از نقش ترکیه در تسهیل آتشبس غزه تقدیر کرد و خاطرنشان کرد که بریتانیا و ترکیه با هم همکاری میکنند تا این توافق را «در اسرع وقت اجرا کنند تا منطقه در مسیر بهتری قرار گیرد.»
اردوغان از تصمیم اخیر بریتانیا برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین تقدیر کرد و آن را گامی جسورانه در جهت راه حل دو کشوری خواند.
او تأکید کرد: «این مسئولیت جمعی ماست که آتشبس غزه را حفظ کنیم؛ دولت اسرائیل باید خویشتنداری کند.»
یونان، که تهدیدی عمدتاً نمادین اما حساس برای ترکیه است، انتظار میرود طی سه سال آینده مجموعهای از جنگندههای پیشرفته اف-۳۵ را دریافت کند.
در سالهای گذشته، جتهای این دو کشور عضو ناتو اغلب در طول پروازهای گشتزنی بر فراز دریای اژه با یکدیگر درگیر میشدند و گهگاه درگیری هوایی نیز رخ میداد و یونان پیش از این نگرانی خود را در مورد افزایش حضور نظامی ترکیه ابراز کرده بود.
ارتقاء جتها بخشی از تلاش گستردهتر برای تقویت دفاع هوایی چندلایه است که شامل پروژه داخلی «گنبد فولادی» ترکیه و گسترش پوشش موشکهای دوربرد نیز میشود.
برای اروپا، ناتو؟
اروپا در بحبوحه نگرانیهای ناشی از جنگ اوکراین مبنی بر حمله روسیه به یکی از اعضای اتحادیه اروپا در سالهای آینده و درخواستهای دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا از اروپا برای انجام اقدامات بیشتر برای امنیت خود، به دنبال روابط نزدیکتر با ترکیه بوده و در تلاش است تا توان دفاعی خود را افزایش دهد.
این قاره و اعضای ناتو همچنین از پروازهای مرموز اخیر پهپادها بر فراز حریم هوایی کشورهای عضو اتحادیه اروپا نگران شدهاند.
استارمر گفت که قرارداد یوروفایتر نشاندهنده تقویت امنیت ناتو است و به گویندگان ترکیه گفت: «داشتن این قابلیت در بریتانیا واقعاً برای ناتو مهم است.» او در مراسم امضای این قرارداد در کنار اردوغان گفت: «کشورهای ما ممکن است در دو سر اروپا قرار داشته باشند، اما ما شرکای قوی هستیم و اکنون بیش از هر زمان دیگری با هم همکاری نزدیکتری داریم.»
استارمر افزود: «این امر امنیت را در سراسر ناتو تقویت میکند، همکاریهای دفاعی دوجانبه ما را تعمیق میبخشد و رشد اقتصادی را در اینجا و در بریتانیا تقویت میکند و 20،000 شغل بریتانیایی را تضمین میکند. من افتخار میکنم که تایفونهای بریتانیایی برای سالهای آینده بخش حیاتی نیروی هوایی ترکیه را تشکیل خواهند داد.»
وزارت دفاع بریتانیا اعلام کرد که این توافق، قابلیتهای رزمی ترکیه را تقویت کرده و «قدرت ناتو را در یک منطقه کلیدی» افزایش میدهد.
جان هیلی، وزیر دفاع بریتانیا که به همراه استارمر به آنکارا سفر کرده بود، گفت که این قرارداد «فراتر از» هواپیما است.
او گفت: «این [پروژه] لبه تیز همکاری رو به رشد دفاعی و صنعتی بین دو ملت ماست.» او ترکیه را «متحد مهم ناتو و دروازهی دریای سیاه» خواند.
ماه گذشته تجاوز به حریم هوایی ناتو که برخی روسیه را مقصر آن میدانند، به مقیاس بیسابقهای رسید. برخی از مقامات اروپایی این حوادث را آزمایش واکنش ناتو توسط مسکو توصیف کردند که این امر سوالاتی را در مورد میزان آمادگی این ائتلاف در برابر روسیه ایجاد کرد.
طبق گزارش مرکز تحلیل سیاست اروپا مستقر در واشنگتن، از زمان اولین تهاجم پهپادهای روسی به لهستان در اوایل سپتامبر، کشورهای عضو ناتو در شمال اروپا حداقل ۳۸ حادثه دیگر را در حوزه اسکاندیناوی، بلژیک و کشورهای بالتیک ثبت کردهاند. روسیه بارها ارتباط با این حوادث را رد کرده است.
نفوذ به خاک لهستان، هواپیماهای ناتو را مجبور کرد تا برای رهگیری پهپادهای روسی و سرنگونی برخی از آنها به پرواز درآیند. این اولین رویارویی مستقیم بین ناتو و مسکو از زمان آغاز جنگ تمام عیار روسیه علیه اوکراین در 24 فوریه 2022 بود.
چند روز بعد، جتهای ناتو سه هواپیمای جنگی روسیه را از حریم هوایی استونی خارج کردند.
از آن زمان، پروازهای هوایی در نزدیکی فرودگاهها، تأسیسات نظامی و زیرساختهای حیاتی، در میان سایر مکانها، در سایر نقاط این قاره رخ داده است و وزرای دفاع اروپایی را بر آن داشته است تا برای ایجاد یک «دیوار پهپادی» در امتداد مرزهای خود به منظور شناسایی، ردیابی و رهگیری بهتر پهپادهایی که حریم هوایی اروپا را نقض میکنند، توافق کنند.
بسیاری از کشورهای اروپایی برنامههایی را برای افزایش قابل توجه هزینههای دفاعی اعلام کردهاند. خود اتحادیه اروپا، که از ترس حمله روسیه و تردید در مورد تعهدات امنیتی ایالات متحده ناشی میشود، ایجاد یک صندوق تسلیحاتی اتحادیه اروپا به ارزش ۱۵۰ میلیارد یورو (۱۷۶ میلیارد دلار) را برای تقویت صنعت دفاعی با عنوان طرح SAFE تصویب کرده است.
این طرح امکان توافق با کشورهای غیر اتحادیه اروپا، مانند نروژ، بریتانیا یا ترکیه، که تجهیزات دفاعی مورد علاقه اتحادیه اروپا را دارند، را فراهم میکند.
منبع: دیلی صباح





